Η εμπορία ανθρώπων ορίζεται ως:

«Η "στρατολόγηση", η μεταφορά, η στέγαση ή η παραλαβή ανθρώπων μέσω βίας, απάτης ή εξαπάτησης, με σκοπό την εκμετάλλευσή τους για κέρδος». Αυτό γίνεται μέσω βίας, εξαναγκασμού, επίθεσης, χειραγώγησης, απειλών, εκμετάλλευσης, χρηματικής δωροδοκίας ή δουλείας προκειμένου να αποκτήσει ο διακινητής τον έλεγχο του θύματος.

«Η εμπορία ανθρώπων είναι σύγχρονη σκλαβιά, έγκλημα» και «κλοπή ελευθερίας για κέρδος».

Είναι μια εγκληματική βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Υπάρχουν διάφορα είδη εμπορίας, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής εμπορίας, της καταναγκαστικής εργασίας, της δεσμευμένης εργασίας, της ακούσιας οικιακής δουλείας, της παιδικής εργασίας, της επαιτείας και άλλων. Η σεξουαλική εμπορία αποτελεί το 50% της εμπορίας ανθρώπων, ακολουθούμενη από την καταναγκαστική εργασία που αποτελεί το 38%.

Στα περισσότερα θύματα υπόσχονται μια καλύτερη ζωή. Οι διακινητές θηρεύουν ευάλωτα άτομα μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, των αγγελιών εργασίας, των καταυλισμών προσφύγων και των προσωπικών συναντήσεων. Oι πιο κοινοί τρόποι προσέγγισης μελλοντικών θυμάτων περιλαμβάνουν:

Lover boy- ένας "διακινητής γαμπρός" χτίζει σχέση εμπιστοσύνης με το θύμα, χειραγωγώντας το σε μια ψεύτικη ρομαντική σχέση. Μόλις οικοδομηθεί η σχέση, το ενθαρρύνουν να μετακομίσουν σε μια νέα χώρα μαζί του για να ξεκινήσουν μια νέα ζωή μαζί, όπου θα προδοθεί και θα εξαναγκαστεί σε σεξουαλική εργασία.

Μετανάστευση- Κατά τη μετανάστευση σε μια νέα χώρα, τα θύματα μπορεί να μεταφερθούν σε διακινητές από έναν λαθρέμπορο. (Πρόσφυγες μπορεί να διακινούνται μέσα στους καταυλισμούς).

Προσφορές εργασίας- Μία από τις πιο κοινές πρακτικές, υπόσχονται στα θύματα δουλειά σε μια ξένη χώρα αλλά κατά την άφιξή τους συχνά αναγκάζονται σε σεξουαλική εργασία. Είτε τους παίρνουν τα ταξιδιωτικά έγγραφα είτε χρωστούν στον διακινητή τους και αναγκάζονται να δουλέψουν για να ξεπληρώσουν το χρέος τους.

Απαγωγή- Τα θύματα απάγονται βίαια παρά τη θέλησή τους και στέλνονται σε κάποια ξένη χώρα όπου εξαναγκάζονται σε σεξουαλική εργασία.

Οι διακινητές επινοούν συνεχώς νέα σχέδια και τακτικές για να αποφύγουν τη σύλληψη και να παγιδεύσουν τα θύματα απαρατήρητα.

Τα θύματα επίσης συχνά κακοποιούνται ψυχικά σε σημείο που δεν μπορούν να ελπίζουν στην ελευθερία. Ακόμα κι αν τους δοθεί η ευκαιρία για ελευθερία, μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για ένα άτομο που θέλει να εγκαταλείψει την πορνεία είναι πώς θα συντηρήσει τον εαυτό του και θα βγάλει τα προς το ζην. Οι τρέχουσες αναφορές δείχνουν ότι μόνο το 1% όσων εγκαταλείπουν την πορνεία θα καταφέρουν να μην ξαναπέσει σε αυτήν. Το 80% δηλώνουν ότι δεν μπόρεσαν να βρουν άλλη δουλειά, και εξαναγκάζονται ξανά στην πορνεία. Πολλές από τις γυναίκες προέρχονται από ένα υπόβαθρο με ελάχιστη έως καθόλου εκπαίδευση και φτωχές γλωσσικές δεξιότητες. Η εύρεση εργασίας σε μια χώρα με πολύ υψηλό ποσοστό ανεργίας είναι πρακτικά αδύνατη. Πολλές από τις γυναίκες έχουν παιδιά που πρέπει να υποστηρίξουν, κάνοντας την κατάσταση ακόμα πιο απελπιστική. Αυτές είναι οι γυναίκες οι οποίες υποστηρίζουν τα Νήματα Ελπίδας.